لوپوس یک بیماری خودایمن مزمن است که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم حمله کند. حدود یک و نیم میلیون نفر این مشکل را دارند و احتمال ابتلای زنان به این بیماری در سنین فرزندآوری بیشتر است.
نشانه‌ها: دکتر آرتور وینستین (Arthur Weinstein)، مدیر بخش روماتولوژی بیمارستان مرکزی واشنگتن، می‌گوید: «معمولا لوپوس باعث خستگی شدید، سردرد، زخم دهان و مفاصل دردناک و متورم می‌شود. خیلی از مردم حساسیت و التهاب پوستی را روی برآمدگی بینی‌شان تجربه می‌کنند و نسبت به خورشید حساس‌تر می‌شوند. دیگر نشانه‌ها شامل تب، ورم دست و پا و اطراف چشم، درد قفسه‌ی سینه و کم‌خونی می‌شود، این بیماری می‌تواند علت ریزش شدید مو هم باشد که ممکن است به شکل ملایم بروز کند و موقع حمام یا شانه‌زدن موها رخ بدهد یا اینکه کمی شدیدتر باشد و با ریزش موی دسته‌ای و التهاب پوست سر همراه شود.» چون این نشانه‌ها در خیلی بیماری‌های دیگر هم مشاهده می‌شوند، به لوپوس «مقلد بزرگ» هم می‌گویند.
روش تشخیص: متخصص روماتولوژی، مفاصل و بقیه‌ی بافت‌هایتان را برای پیدا کردن نشانه‌های التهاب مثل حرارت، درد، ورم و سرخی بررسی می‌کند. آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح آنتی‌بادی‌های ضدهسته‌ای هم می‌تواند به تشخیص لوپوس کمک کند. همچنین دکتر وینستین می‌گوید که دانشکده‌ی روماتولوژی آمریکا ۱۱ شاخص را برای تشخیص لوپوس معرفی کرده است که داشتن ۴ تا از آنها نشان‌دهنده‌ی ابتلا به این بیماری است. هرچند وجود شاخص‌های کمتر همراه با بافت‌برداری پوست، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی این بیماری باشد.
کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: اگر ریزش موهایتان همراه با درد مفاصل، خستگی و دیگر نشانه‌های لوپوس است به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید. این بیماری با داروهای خوراکی مثل پردنیزون (Prednisone) قابل درمان است. اگر خارش پوستی هم دارید باید به متخصص پوست مراجعه کنید تا برای‌تان یک کِرِم موضعی تجویز کند.
